“Ah” ve Gonca Ataç

Ah – Gonca Ataç

Dumanı üstünde taptaze bir kitap tanıtacağım bugün. Gonca Ataç da çiçeği burnunda bir yazar.

Ah

Gonca ATAÇ

Gonca Ataç Benim için Kimdir?

Kitapevlerinin internet sitelerindeki biyografiler gibi anlatmayacağım Gonca Ataç’ı sizlere. Bir hikayemiz var bizim.

Dünya Radyo Günü‘nde bahsettiğim radyocuyu hatırlarsınız belki Nihat Sırdar. İşte biz sürekli dinleyiciler bir güzel grup oluşturmuştu. İşte bizim Gonca ile tanışmamız bu grup sayesinde. Grubun sakin, sabırlı veteriner hekimi. Toplumsal sorunlara duyarlı, göze sokmadan iyilik yapan bir güzel insandır kendisi. İzmirli ama tam bir İstanbul sever. Hayatın sağlam bir gözlemcisi, zaten böyle doğmuş bu kitap.

Sonrasında yüz yüze de İstanbul’da iki kez de buluşup sohbet etmiştik. Hayat sonradan hepimizi farklı farklı noktalara sürüklemiş olsa bile hala sosyal medyadan görüşürüz.

Kitabını gördüğümde hem çok sevindim hem de gurur duydum. Biraz da kıskanmış olabilirim.

O kadar heyecanlandım ki kitabı alıp okumayı bekleyemeden sizlere de tanıtmak istedim. Ve elbette siparişimi de verdim.

Bu henüz ilk kitap, dediğim gibi dumanı üstünde. Ama ben önümüzdeki yıllarda yeni bir çok kitabıyla rafları süsleyeceğine eminim. Çok kitabını okuyacağız kesinlikle. İmza günlerinde masasının önünde uzun kuyruklarda bekleyeceğimize de inanıyorum.

İşte Ah

Tanıtım Metninden

---

“Akıp gidiyordu hayat, biz de ne görsek unutup gidiyorduk. Kalemime sığdığı kadarını saklamak, göstermek, kaydetmek istedim; belki bir işaret fişeği olur diye…”

Hayatın içinden öyküler klişesini yüreklerimizle beraber yakıp geçiyor Gonca Ataç.

Tesadüfen görünce ya da başlarına korkunç şeyler gelip haber olduklarında hatırlayıp sonrasında hemen unuttuğumuz hayatlara, “Ah” sesinin gerçek sahiplerine kulak veriyor:

Denizlerde feryat eden göçmenlerin, devasa yapıların tehlikeli kolonlarının arasında canı pahasına çalışanların, lüks evlerin içinde gün yüzü görmeden koşuşturanların, bir güler yüzle ya da bozuk parayla el uzattığımızı sandığımız sokakta çalışan küçük yaştaki emekçilerin, hepsinin ortak derdi yoksulluğun, çaresizliğin sesine…

Çoğu zaman kayıtsız kaldığımız, dertlerine çare olması gerekenlerin de çoğu zaman “kayıtsız” bıraktığı insanların sesleri bunlar…

İstanbul’un kiracısına alabildiğine hoyrat davrananları aratmayan ev sahipliğinde yolları kesişenlerin öyküleri…

Gonca Ataç’ın duru, akıcı ama hepsinin ötesinde çarpıcı anlatımıyla bizim de yollarımız “Ah”la kesişiyor. 
Artık rotamızı başka yöne çevirsek bile vicdanımız onların seslerini hep fısıldayacak.

Kitap Hakkında Detaylar

“Ah”

Fiyatlar için bknz.