Doğu Ekspresi ve Masumiyet İstasyonu

7 dakika

Doğu Ekspresi ile bir yolculuğa çıkacağız bugün sizlerle ve Masumiyet İstasyonu son durağımız olacak.

Bugün hem geziyorum hem de okuyorum köşemiz için şahane bir önerimiz var. Kim bilir belki de Doğu Ekspresi yolculuğunda başlarsınız Deniz Zeyrek’in Masumiyet İstasyonu kitabına.

Başlasın Doğu Ekspresi ile yolculuğumuz.

Türkiye’nin batı ve güney bölgelerini, özellikle de deniz kenarındaki turistik yerleri çok iyi bilmeme rağmen ne var ki doğu bölgeleri bilmiyorum. Ve çok merak ediyorum. Bu seferki gezi rotasını nasıl gezmek istiyorsam ona göre yazacağım sizler için. Tabii ki Doğu Ekspresi’ndeki romantik ortamları hazırlamak size kalmış…

Şark Treni ile ilgili bilgiler

1899 yılında inşa edilmiş, sonra eklemelerine 1910 yılında başlamışlar. Bir kısmı 1913 yılında tamamlanmış. Ama bugün bildiğimiz haliyle 25 Aralık 1959 tarihinde seferlerine başlamış Doğu Ekspresi.

Aslında önceleri İstanbul’dan başlarken, YHT inşaatları sebebiyle şu an sadece Ankara’dan başlayabiliyor.

Ankara – Kırıkkale – Kayseri – Sivas – Erzincan – Erzurum – Kars arasında tam 1.365,204 kilometre uzunluğunda. Gidiş 25 saat 30 dakika sürerken dönüş 25 saat.

Hem yurtdışı hem de yurtiçinde oldukça popüler hatta tek popüler tren yolculuğu diyebiliriz. Mutlaka önceden rezervasyon yaptırmak gerekiyor. TCDD internet sitesinden bilet alabilirsiniz. Biletlerinizi alırken dikkat etmeniz gereken nasıl seyahat etmek istiyorsanız ona karar vermek.

Gezelim, görelim.

Ankara’ya geliyoruz öncelikle. Sonra önceden aldığımız biletle yerleşiyoruz yerlerimize. Ya da uçakla Sivas’a gelip oradan binebilirsiniz trene. İki tren var aslında, biri Doğu Ekspresi diğeri Turistik olanı. Aralarındaki fark; kalkış ve varış saatleri, durak ve mola süreleri, yataklı vagon seçeceği gibi. Tabii ki fiyatları da farklı. Buna dikkat etmeniz de yolculuğunuz için iyi olur.

Ve ne zaman gitmeliyiz derseniz bence en uygun zaman tam da şimdi, yani bahar ayları. Toprağın yeniden hayat bulduğu zaman en güzeli. Ama tabii ki ne istediğinize de bağlı. Kar seviyorsanız şubat ayı, ben cam açmak istiyorum derseniz yaz sıcağı ya da romantik kahverengi tonlarını seviyorsanız sonbahar da olabilir. Size kalmış.

Önce yanınıza almanız gerekenleri sıralayalım. Uzun bir yolculuk olacak bu. Kompartmanda yolculuk etmenizi öneriyorum. Ve dergilerde, sosyal medyada gördükleriniz gibi olması için minik ışıklarınız, mumlarınız, mutlaka müzikçalarınız olsun yanınızda. Trende yemek var ama masanıza koymak için atıştırmalıklarınız da olsun. Tabii ki fotoğraf makineniz yanınızda olsun. Ayrıca bu kadar çok cihaz taşıyınca çoklu bir prizi de çantanıza atarsanız çok güzel olur. Bu uzun tren yolculuğunda birazdan önereceğim kitap da size eşlik etmeli muhakkak.

Bir çok ilden geçeceksiniz. Bir çok noktada molalar vereceksiniz. İrili ufaklı bir çok köyden geçecek, uzaklardaki evlerin yanan ışıklarını, gökyüzünde yıldızları izleyeceksiniz. Şimdi gelelim duraklara ve yapabileceklerinize.

Nereleri göreceksiniz?

Küçük istasyonlarda 2-3 dakika, büyük şehirlerde 10 dakika bekliyor yolcularını Doğu Ekspresi. 53 durak var. Fakat turistik olan trende 29 durak var. Erzincan, İliç, Erzurum duraklarında bekleme süreleri 2 saatten biraz fazla. Bazen farklılık gösteriyor, inerken sormayı unutmayın. Oralarda küçük turlara katılabilirsiniz. Kemaliye’ye geçebilirsiniz mesela. Karanlık Kanyon’u görebilirsiniz. Ve tabii ki Erzurum. Kısa bir Erzurum turuyla midenize bayram ettiren bir Cağ Kebabı ziyafeti çekebilirsiniz. Ama mutlaka rezervasyon yaptırın ziyafetinizi keyifle yapabilmek için.

Ve son durak Kars. Öncelikle Kars Kalesi, Taş Köprü, Tarihi Hamam ve klasik bol lezzetli alışverişle dolu bir şehir turu. Sonra UNESCO Dünya Kültür Mirasından biri olan Ani Harabeleri mutlaka görmeniz gereken. Burada Tigran Honents Kilisesi, Ani Katedrali, Bakireler Manastırı, Manuçehr Camii, Havariler Kilisesi göreceklerinizden bazıları. Tuzluca Tuz Mağaraları da yakın rotada.

Biraz daha uzun kalacaksanız Iğdır üzerinden Doğu Beyazıt’a gelebilir İshak Paşa Sarayı’nı görebilirsiniz. Ağrı Dağı’nı çok aşağılardan selamlayacaksınız bu yolculukta.

Daha da uzatmak isterseniz ve dönüşü uçakla yapacaksanız Van’a da gidebilirsiniz. Tuşpa Kalesi, Müze, Muradiye Şelalesi… Hatta Bitlis. Nemrut Krater Gölü, Ahlat, Akdamar… Sonra da Van’dan uçakla geri dönebilirsiniz.

Taptaze bir kitap: Masumiyet İstasyonu

Ve gelelim bu güzelim Doğu Ekspresi yolculuğunuzda okunacak belki de en güzel kitaba. Masumiyet İstasyonu. Kendisi de Karslı olan gazeteci Deniz Zeyrek’in kaleminden dökülmüş. Önce onu tanıyalım, sonra kitabını.

Masumiyet İstasyonu

Doğu Ekspresi Çocuklarıyız Biz…

Deniz Zeyrek

Deniz Zeyrek kimdir?

10 Ekim 1972 tarihinde Kars Susuz’da doğmuş. Gazeteci, köşe yazarı. Gürcistan göçmeni, Terekeme asıllı.

O da bir yatılı okul mezunu, benim gibi:) Susuz Kazım Karabekir Öğretmen Lisesi mezunu. Aslında ressam olma hayali kurmuş ama öğretmenlerinin yönlendirmesi ile fen bilimlerine yönelmiş ve kimya ve biyoloji okumuş. ODTÜ’de öğrencilik yıllarında dergilerinde yazıları, karikatürleri yer almaya başlamış. Sonrasını zaten hepiniz biliyorsunuz, gazeteler, televizyonlar… Dış politika haberciliği, enerji diplomasisi gibi alanlarda uzmanlaşmış.

Televizyon programlarının yüksek tansiyonlu anlarında bile her daim sakin kalması, akıcı konuşması ile sevilen bir gazeteci.

Ve Kars’ı anlattığı kitabı; Masumiyet İstasyonu.

Kendi hayat hikayesini, bu hikayenin geçtiği yerleri anlatmış kitabında. Anadolu’dan kıvrıla kıvrıla uzanıp gelen rayların son durağı Kars’ı anlatmış. Çalıştığı buğday tarlalarından da bahsetmiş, yatılı okul günlerinden de… Kara kışından da dem vurmuş, yakan sıcağından da…

Tanıtım Metninden

“Kavruk çocuklardık hepimiz. Türkçeyi şiveli konuşurduk. Oyuncağımızı topraktan, ağaçtan, taştan yapar; oyunumuzu toprakta, taşta, buzda oynardık.

“Kuyunun dibindeki kurbağa için gökyüzü, kuyunun ağzı kadardır” demiş ya ozan, bizim hayallerimiz de yaşadığımız yer kadardı. Dünyayı kendi köyümüz, kendi şehrimiz kadar bilirdik.

Biraz büyüdük, üzerimizden geçen gürültülü uçakları fark ettik. Biraz daha büyüdük, devasa tanklarla tanıştık. TRT radyosundan arkası yarınları, kısa dalgadan uzaktaki türküleri dinledik.

Okumayı öğrendik, okulla tanıştık; başka köyler, başka şehirler olduğunu, o şehirlerde bize benzeyen başka çocukların yaşadığını anladık. Elimizdeki birkaç yumurtayı, bir file patatesi, nefes nefese kalarak koşup yakaladığımız seyyar kitapçıyla takas ettik. Günün birinde takasla aldığımız plastik bir oyuncak arabanın biz uyurken gerçeğe dönüşebileceğini düşünebilecek kadar sınır tanımaz hale geldi hayallerimiz.

Her yeni kitap, görmediğimiz, duymadığımız yeni yerlerin, yeni insanların varlığını gösterdi.
Öğrendiğimiz her yeni yer, her yeni bilgi hayallerimizi biraz daha büyüttü. Büyük kentlere gitmek; doktor, mühendis, bilim insanı olmak istedik.

Doğu Ekspresi o hayaller için çıkılan uzun yolculuğun adıydı bizim için.
Çünkü biz Doğu Ekspresi çocuklarıyız.”