Mektup Yazmak ve Kartpostal Beklemek
Postacının getireceği mektupları, kartpostalları dört gözle beklerdim. Üstelik sadece yeni yılda da değil. Kendi el yazımla, içimden geldiği gibi, uzun uzun mektuplar, içten sıcacık kartlar postalardım sevdiklerimin adreslerine ve cevabının gelmesini heyecanla beklerdim.
Mesela en çok Pınar’la mektuplaştık. Pınar ortaokuldan sıra arkadaşım. Evet tüm gün yan yana oturup her şeyimizi bildiğimiz halde bıkmadan usanmadan mektup yazardık birbirimize, üstelik bir iki satır değil; sayfalarca. Hala saklıyorum. Ara ara çıkarıp dokunuyorum onlara, seviyorum, konuşuyorum; yüzümde belli belirsiz bir tebessüm.

Hayatıma son zamanlarda giren, ama sanki yüzyıllardır tanıyormuşum hissine kapıldığım; her daim insanın gönlüne gönlüne işleyen projelerin mimarı sevgili Dilek Alp‘i de anmadan geçemedim. Henüz tanışmamışken hayata geçirdiği Kartpostal projesi gerçekten gönülden kutlanacak bir başarı.
(Kendisinin bilgisi olmadan bu kadar yazdım. Bazı başarıların saklanmaması gerektiğine inanarak devam ediyorum ?)
Memleketim adına çalışırken, özel pul ve kartpostal çalışmasını planlayıp, yürütüp, gerçekleştirip; insanların böylesine unutulmuş bir değeri tekrar hatırlayıp mutluluk saçmasına vesile olmuş. Ne güzel.
Belki şimdi dışarı çıkma yasağı var, postaneye gidemiyoruz, adresleri bilmiyoruz. “Aman canım görüntülü görüşme devri geldi, dinozor musun” (evet evet evet)
O zaman kendi kendimize kart atmış gibi yapalım. Unuttuğumuz değerlere kendimizden başlayalım. (Uçaktaki oksijen maskelerini ilk önce kendimize takmamız gerektiği gibi hani)

Sevgili Kendim,
Bu yıl da kendini harap etme. Bırak her şey olduğu gibi akıp gitsin. Çok yorma kendini, akışın keyfini çıkarmayı öğren.
Sen elinden geleni yapıyorsun. Emin ol sen olmasan da işler yürüyecek; su akacak ve yolunu bulacak.
Bu yıl kendine “değer vermeyi” ihmal etme.
Seni seviyorum.
Muhteşem anılar biriktirebileceğin, özel bir yıl olsun.
Sevgiler, kendin
Ve Minicik Bir Genç Kızın Hatıra Defterinden
Lalehan Çığır’a
Yeni yılla birlikte
Neşeler yeniden yenilensin
Başka bahara kalsın hüzün deryası.
Bir yıl daha olgunlaştığımıza gülelim
HURMALAR gibi
– daha tatlı olduğumuzu bilerek –
Başarılar eksilmesin, eski çağa inat
Ve başarılar kadar
SEVDA da artsın
Her dakika
Bir ömür boyu
Aralık’98 – ilknur
Kendiniz ve ihtiyacı olan biri için, bir güzellik yapın ve Dilek Ağacı – Söz Veriyoruma bakmadan gitmeyin.
??
Önerilen Yazı -> Adile Teyze ve Kuzucukları
5
5
4.5