Söz konusu memleket olunca kimse mangalda kül bırakmaz değil mi?
Kimilerine göre kimileri masalarda kurtarır memleketi, kimileri er meydanında… Ama herkesin bir kurtarası vardır. Kimse kimsenin yaptığını beğenmez de, herkesin atası dedesi çok savaşmıştır…
Atalar dedeler bu kadar yüce bir miras bırakmışken, memleketi kurtarılacak hale torunlar mı getirmiştir! işte orası en can alıcı meseledir bence.
“Kazanılmamış, havadan gelen parayı harcamak kolay olur” der büyükler. Belki de biz memleketi kurtaranları unutup, bir de koruyup kollamayı.. El birliğiyle kurtarılacak hale getirmişizdir de; şimdi laf ebeliği yaparak günahlarımızı itiraf ediyoruzdur…
Memleket üzerine…
Daha önce Nazım Hikmet’in Davet’inde de paylaştığımız gibi, bu mühim meselede “bu hasret bizim“…
ipek bir halıya benzeyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim.
Hepimiz için memleket meselesi çok önemli… Biliyor musunuz o yüzden bizim de MEMLEKET MESELESİ adında özel bir köşemiz var. Hatta ve hatta tıpkı o ilkokullarımızda sınıfımızın baş köşesini süsleyen Atatürk ve Cumhuriyet Köşemiz bile var.
-*-
Cahit Sıtkı Tarancı…
Memleketi bu sefer Cahit Hoca tarafından şiirle hatırlatmak istedik bu sefer. Cahit Sıtkı! Hani o “Yaş otuz beş yolun yarısı” diye bildiğimiz ustadan… Hatta ve hatta “Biz neredeyiz sevgilim” diye yad ettiğimiz usta…
O zaman gelsin sözlerin büyülü dünyası…
Sen sayfalarca yazsan gönlünce anlatamazsın, sonra bir kelime ustası gelir, iki satırda her şeyi yüreğine kazır… Tıpkı bu isteme gibi…
Memleket isterim.
Memleket isterim Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun. Memleket isterim Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun; Kardeş kavgasına bir nihayet olsun. Memleket isterim Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; Kış günü herkesin evi barkı olsun. Memleket isterim Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
Nokta
0 Comments