Temenni bu kez sokaklardan geliyor. Yeni gelen yıl için sokaklardaki insanlar neler dedi neler… Yeni gelen yıl umarız tüm dilek sahiplerine istediklerini getirsin.
Hayatın içindeki yüzlere bakıyorum da maskelerin üzerindeki gözlere, mutsuzluk ve umutsuzluk akıyor. Ama her şeye inat çocuklar ışıl ışıl.
Sokaktaki çocuk temenni ediyor.
Bugün yeni bir yılın ilk günü. Karamsarlığın gri rengi sarmış olsa da ortalığı çocukların gözlerindeki o masmavi umudu görmek çok iyi geliyor bana.
Geçenlerde yine öyle mavi bir çocuk gördüm sokakta. Arabaların arasında gezinerek mendil satıyordu. Ne yazık ki o çocuklarda hepimizin sorumluluğu var. Ve bunu bilmek acı!
Her gün ışıklarda görmeye alışık olduğunuz bir oğlan çocuğu, 9-10 yaşlarında. Ama nasıl güzel gözleri, kirpikleri vardı anlatamam. Hele insanın içine işleyen gülüşü. Sohbet ettik biraz. Dedim ki “bir temennin var mı?”, şaşırdı “abla temenni nedir?“. Anlattım sonra “yılbaşı geliyor, senin bir dileğin var mı?” Kıkır kıkır güldü. “Abla be, tatil yapmak istiyorum ben.“ Sonrasında ekledi; “bir de çikolatalı pasta!“. Sadece gönlünce oyun oynayıp, haylazlık yapmak istiyordu. Acı ama gerçek.
Öyle güzel kalpleri var ki bu çocukların. Hayatla erkenden tanışmak zorunda kalsalar da onlar, hala çocuk. Yetiştirme yurtlarında büyüyen çocuklarında kim bilir ne dilekleri var gelecekten? Jale Keskin Almanya’dan yazmıştı; oradaki Yetiştirme Yurdu Küçüklerinden, Dilek Listem.
Hastane önündeyim şimdi.
İşim gereği de hep hastanelerdeyim. Ama bu aralar biraz daha sık buralardayım. Hasta yakını olarak kapılarda beklemenin ne kadar zor olduğunu defalarca yazmıştım.
Dış kapısında beklerken hastanenin, içeride yatmakta olan bir onkoloji hastasının yakını oldukça dertli görünüyordu. Dedi ki kendi kendine söylenir gibi “yeni yıl da geldi, umarım bir mucizeyle gelir bu yıl.”
Ne zordur hep umut beklemek. Umut temenni etmek.
Dilekler yer değiştirmiş sanki.
İnsanlar o kadar umutsuz ve mutsuz ki… “Bir dilek tut” dediğimizde insanın aklına gelen uçuk kaçık hayaller yok artık. Yerlerini karamsarlığa bırakmış durumda. Hatta temenni artık teselli olmuş gibi.
Yaralarımıza merhem olsa yeter sanki.
Umarım yeni gelen bu yıl yaralarımıza merhem olmaktan öte hepimizin yüzünde bir gülümseme olur. En kocaman haliyle güller açar gözlerimizde.
Bu arada belki masmavi çocuklarımıza umut olmak adına Bir Dilek Tut Derneği sayfasını ziyaret etmenizi öneriyorum.
Son olarak hepimizin, tüm insanlığın iyi dilekleri gerçekleşsin bu yıl. Temenni teselli olmasın. Bu yıl geçti gitti, gelen yıl ve sonrakiler umudumuz olsun.
0 Comments