Tükenme

Tükenme, Bekleme, Gücenme, Ürkme.. Ne güzel söylemiş Suavi. Tüketenler gününde bir de tükettiğimiz kendimize bu yazı. Çocuklar gülsün diye.

5 dakika

Gücenmiş kalktım bu sabah güne. Pek çok tıbbi isim saysam da, kafa karışıklığından öteye geçmeyecek. Ağrılar, sıkıntılar keyifsizlikler yani. Kötü olmayacak kadar iyi, iyi sayılmayacak kadar kötü hal durumları.

Öksürükle uğraştığımın beşinci günü. Covit mi? yok yok değil. Her sene üst solunum yollarından başlayıp en son zatürreye kadar ilerleyen bir durum bu. Normalde her sene yataklara düşüyorum bu sebepten. Ancak son birkaç yıldır “kocakaria” destekleri de sayesinde zatürreye ulaşmadan, kısa mesafe sürünür halde atlatabiliyorum.

Şimdi de öyle olacak, yani inşallah. Çoğu bitti azı kaldı.

Bugün Tüketici Hakları günü.

Konuyla ilgili biriktirdiklerimize buradan bakabilirsiniz.

Tüketici Hakları Gününün bir diğer adı da Tüketenler Günüymüş. Bizde Tüketilen hayatlar ile ilgili yazacaktık. Gitmedi elim kaleme, pek de iyi hissetmedim kendimi bugün.

Değişiklik

Önemli zamanlarla ilgili yazılarımızı, paylaşmak istediklerimizi “Zaman Ağacı’n da Bugün ” alanımızda paylaşacağız bundan sonra. Ki asıl meydanda, gönlümüzden geçenlere biraz daha yer kalsın isteme dürtüsü bu. Ana sayfa da, kayar ekranın hemen altında, o günle ilgili ne kadar kutlanacak hatırlanacak gün ve bizim konuda söyleyecek sözümüz varsa orada bulabileceksiniz. Geçmiş olan tarihleri ise Artı’yorum içinde olan etkinlikler sayfamızda bulabilirsiniz.

Böylesi durumlarda iyi gelsin diye, hep dinlediğim usta Süavi’nin o parçasını yine dinlemek için açtım.

Olay tanımı yapılıyor önce

“…Kapkara geçiyor günler, ekmeğin az, tuzun tadı yok. Çocuklar, şimdi gülmüyor….”

Evet, belki de çok yordu bu dönem hepimizi.. Tadımız, tuzumuz eksildi, Gülmeyi bilen çocuklar şimdi gülmüyor. Günler kapkara..

Peki bunun gibi zamanlarda kendimizi motive etmekten başka bir çözüm var mı? Hayır. Ayağa kalkmak zorunda mıyız? Evet. Hem de her şeye “rağmen”

Gönlün mü kırık; üzülme. Üzüldün mü? Geçecek. İncindin belki 🙂 Bak zaman durmuyor. Belki de bir şeyler öğrenmek için böyle.

Sonra da Çözümün Tanımı, Tükenme!

Ne diyor Suavi devamında..

“…Kapıyı aç bulutlar girsin. Gülmeyi bilen çocuklar geldi tükenme..

…Koş aç kapıyı. Yeni ufuklar getirmiş. Gülmeyi bilen çocuklar…

..Bak çocukların ellerinde güzel günler var. Güzel günler var.. …Kapıyı aç bulutlar girsin.. “

İçinizde ki çocuğa kapıyı açmadan bulutlar içeri girmeyecek. Güzel günler senin elinde, hadi koş aç kapıyı

Tükenme, Tüketme kendini,

Kendin, en değerli hazinen. Sen olduğun müddetçe anlamlı değil mi zaman. Tükenme, güzellikler çocukların gülen gözlerinde. Senin emeğinde, Aldığın nefes, anladığın ders, vazgeçtiğin öfkelerinde.

Daha dün gece, okurken çizdim altını;

Bence akışa bırakmak; yaşama dahil olmak, sistemin ilerleyişine, devamına katılmak ve bunu yaparken deneyimlerin kibrinden vazgeçebilmektir.
Deneyiminin dışına çıkmak, hayatın teklifini kabul etmektir. Akış, teslim olayım da hayat planlasın değil, “Direnci bırakıyorum ve yaşama güveniyorum” diyebilmektir.

Meltem Reyhan