Kadın cinayetleri son bulsun. Yeni yıla girerken şiddetin her türlüsüne karşıyız fakat artık kadın cinayetlerine tahammülümüz kalmadı.
Yeni yıl yeni umutlar dedik…
Fakat öyle mi ya? Her gün ama her gün her yerde en sevdiklerinin şiddetine maruz kalan onlarca kadın var. Her gün her yerde türlü sebeplerle ölen onlarca kadın var.
Yeni yıl için yepyeni umutlar besliyor, büyütüyoruz içimizde, yeşertmeye çalışıyoruz o renkli umut çiçeğini. Hayaller kuruyoruz ya pembe pembe ama ölüyor, hakarete uğruyor, küfür ediliyoruz. Kadına yönelik şiddet sürekli büyüyerek önümüzde duruyor, maalesef. Daha önceden de bahsettiğim anıt sayaç her gün yeni eklenen kadın isimleriyle doluyor.
BİRİKİYORUM’da defalarca şiddetin karşısında olduğumuzu anlattık, yazılarımızda asla yer vermek istemiyoruz. Yazar kadromuza kattığımız dostlarımızdan tek isteğimiz bu “aman şiddet içermesin” Ama cicili bicili hayallerimiz, dileklerimiz varken, bu yeni yılda bunları sizlerle paylaşmaya da can atarken bir yanımız yanıp kavruluyor gerçekten. Bir kadın olarak yazmazsam kendimi asla affetmeyeceğim. Kadın cinayetleri karşısında hepimiz bir şey yapmalıyız. Sesimiz çıkmalı.
Kadın cinayetleri son bulsun…
Lütfen, ne olur, yalvarırım hepinize. Bir şeyler değişmeli artık. Kadının giydiği, gülüşü, mesleği, anneliği, doğurganlığı, parası pulu, arkadaşları ölüm sebebi olmamalı. Kadının ezik, korunması gereken bir şey, zavallı, muhtaç olmadığı kabul edilmeli. Alınıp satılmadığı, sadece doğurgan olmadığı anlaşılmalı.
Peki nerden değiştirmeye başlayacağız? Kadın cinayetleri nasıl sona erecek? Kendimizi eğiterek tabii ki. Kadın olarak gücümüze vararak, kendimizi severek, sınırlarımızı bilerek, sınırlar koyarak… Kendini seven kadınlar olarak kendisine saygı duyan çocuklar yetiştirerek başlayacak her şey.
Kızlarınızı sevgi dolu, kendine güvenen, korkmayan, utanmayan kızlar olarak yetiştirin. Özgüvenlerinin ve hatalarının da arkasında durun. Kızınız ötenize itmeyin. Bir “prenses” olmadıklarını aslında bir amazon olduklarını öğretin onlara.
Erkek çocuklarınızı “prens” olarak büyütmeyin gözünüzü seveyim. Her şeyin hakimi olduklarını, her istediklerine sahip olabileceklerini düşünmesinler. Saygıyı öğretin onlara önce, sevmenin sahip olmak olmadığını anlatın güzelce.
Çocuklarınızı sevgiyi öğreterek büyütün. Bir çiçeğin yapraklarına incitmeden dokunmanın mümkün olduğunu gösterin. O çiçeğin ne emeklerle yetiştiğini görmesine şans tanıyın. Bir kediyi, bir köpeği sevmenin onu hırpalamak olmadığını görsünler, uzatıp ellerini yumuşacık dokunsunlar. Sarılın çocuklarınıza. Ve asla bir başkasının çocuğunuzun gözleri önünde size şiddet uygulamasına izin vermeyin kadın arkadaşlarım ve siz erkek okuyucular lütfen şiddete meyletmeyin hiç bir canlıya hele de kadına.
Böyle düzelecek her şey. Gidenler geri gelmeyecek belki ama yenileri eklenmeyecek listeye. Başka başka sebeplerle, en sevdiği erkekler tarafından öldürülen, şiddete uğrayan kadın olmasın artık. Ne olur.
Kadın cinayetleri son bulsun diyerek yakıyorum karanlığın içinde bu mumu. 2021 yılından ve sonraki her yıldan ilk dileğim bu olacak sanırım daha çok sevgi, daha çok saygı, daha çok empati.
0 Comments